Ikkje som vi hadde tenkt..

Fredag sov ungane for ein gongs skyld lenge (det vil seie lenger enn til 7..) Eg vokna av at Frank låg og kava og oja seg.. eg hysja på han..

-Kva, mykje gale eller?? Skal eg ringe etter ambulanse eller?.. sa eg surt. Tenkte at du måtte nå vere måte på når eg endeleg skulle få sove meg litt frampå at han skulle makke slik.

-Ja, trur faktisk du må gjere, svara han..

-Hæ?? Tullar du?..

-Nei Solveig, eg får verken puste eller klarar å bevege meg.

Først då våknar eg skikkeleg. Forstår at dette ikkje er noko vanleg kink i ryggen eller noko.. Eg ringer legevakta, men dei er lite behjelpeligge.. Så eg gjer som eg får beskjed om: Han får litt smertestillande så han klarar å slappe av. Det neste døgnet søv han. Søv og søv.. og når han prøvar å bevege seg ut av senga hostar han til han spyr. Kaldsvettar og dett vekk.Men han vil IKKJE til lege.. han meinte han ikkje hadde sjans å kome seg nokon plass. Så eg prøvar alt eg kan. Lørdag får han ikkje bestemme sjølv lenger, då ringer eg lege og får ein kamerat til å følgje han ned. Der konstanterar legen at han ikkje er frisk iallefall. CRP-en var over 300, og han vart innlagt med ein gong. Etter maaaaange prøver og røngten er diagnosa: Kraftig dobbelsidig lungebetendelse... Han ligg på intensiven endå, men trur han blir flytta opp på medisinsk avd etterkvart.

Uff.. stakkarsen Franken vår.. Håpar han snart kjem heim til oss igjen, frisk og rask.. :) Denne påska blir ikkje som vi hadde tenkt iallefall. Men det viktigaste er at han blir frisk og får den medisinen han treng! :)